مقاله اختلال یادگیری در نوشتن

نارساییها و اختلالات یادگیری یک اصطلاح کلی است که شامل یک گروه ناهمگون از دشواریهای یادگیری است که به صورت‏‌‌های گوناگون مانند مشکلاتی اساسی در گوش دادن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن، استدلال کردن یا توانایی درک ریاضی متجلی می‌شود.
معمولا اختلال یادگیری در نوشتن با پیشرفت کند و ضعیف در مهارت‏‌‌های تحصیلی همراه است، بخش عمده‌ای از دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری نوشتن از نظر تحصیلی عقب‌تر از هم سن و سال‏‌‌های خود می‌باشند و معمولا افت تحصیلی در این دانش آموزان مشهود می‌باشد.
از این رو با شناخت درست و دقیق از اختلال یادگیری نوشتن و دانش آموزان مبتلا به این اختلال می‌توان با یک سری اقدام‏‌‌های مناسب و به موقع از بروز مشکلات تحصیلی در این دانش آموزان جلوگیری نمود.
با توجه به این که نوشتن در دنیای امروز یک نیاز ضروری و حیاتی است و فردی که در این مهارت مشکل داشته باشد در وضعیت نامطلوبی قرار می‌گیرد، پس در آموزش دانش آموزان مبتلا به اختلال نوشتن لازم است از روش‏‌‌های آموزشی و درمانی مناسبی استفاده شود.
این مقاله به معرفی اختلال یادگیری در نوشتن و دیکته می‌پردازد و راهکارهای آموزشی و درمانی مفیدی نیز در این زمینه ارایه می‌دهد.
از معلمین و مربیان مدرسه به دلیل ارتباط مستقیم با دانش آموزان و سپس والدین به عنوان افرادی که در مشکلات یادگیری کودک و حل آن درگیر هستند یاد می‌شود.
امروزه به دلیل شیوع اختلالات یادگیری در سنین دبستان لازم است تا والدین و به خصوص معلمان و مربیان ابتدایی به شناسایی اختلالات یادگیری بپردازند.
گفته شده که اختلال یادگیری سه اختلال اصلی را دربرمی گرد که یکی از آن‏‌ها اختلال در نوشتن و کلمه بندی نوشتاری است، که مهم‌ترین نمود آن در دیکته نویسی دانش آموزان مشهود است.
از این رو اختلال املا نیز زیر مجموعه آن به شمار می‌آید.
اصطلاح"دیس گرافی" برای کودکانی که علی رغم هوش طبیعی بسیار بد می‌نویسند به کار می‌رود.
اختلال نوشتن را می‌توان، یک ناسازگاری در یادگیری نامید.
یادگیری نوشتن یکی از اصولی‌ترین و اساسی‌ترین رشد در تحصیلات کودکان در مهد و پیش دبستانی است و زندگی کودکان را تحت الشعاع قرار می‌دهد.
کودکانی که خواندن را به خوبی نمی‌دانند و از علم نوشتاری برخوردار نیستند در زندگی افراد خیلی موفقی نیستند و عملکرد آن‏‌ها رو به ضعف می‌رود.

منبع : مقاله اختلال یادگیری در نوشتن